7 Gemeenschappelijke mythe en misvattingen over 3D -printen

Hoewel 3D-printen al meer dan 20 jaar bestaat, wordt het nog steeds vaak verkeerd begrepen, zowel positief als negatief. Ik heb behoorlijk wat hype gezien die gebaseerd is op misvattingen.

In dit artikel bekijken we onze keuze voor de top 7 mythes en misvattingen over 3D-printen, zoals het tijdperk van de technologie, welke 3D-printers geschikt zijn en welke niet, de prijs van 3D-printers, etc.

Mythe 1: 3D-printen bestaat pas een paar jaar

3D-printen bestaat als technologie eigenlijk al sinds begin 1980,  Hideo Kodama van Het Nagoya Municipal Industrial Research Institute heeft twee additieve methoden uitgevonden voor het vervaardigen van driedimensionale kunststofmodellen met fotohardende thermohardende polymeren, waarbij de UV-blootstelling Het gebied wordt gecontroleerd door een maskerpatroon of een scannende glasvezelzender. Lees meer over Geschiedenis van 3D-printers hier.

Mythe 2: 3D-printer kan alles printen wat je maar kunt bedenken

Hoewel 3D-printtechnologie enorm veel mogelijkheden biedt, zijn er nog steeds duidelijke beperkingen aan wat je daadwerkelijk kunt printen.

We kunnen bijvoorbeeld heel goed multi-materialen printen, maar de techniek om full-colour modellen te produceren is nog vrij duur of kwetsbaar.

Mythe 3: 3D-printers zijn moeilijk te bedienen

Dat was vroeger zo. Vroeger hadden printers voor productiedoeleinden vaak niet-intuïtieve software. Het vereist dat de printer over deskundige kennis beschikt, zoals over het ontwerp van onderdelen, de machine-instellingen en de oriëntatie van onderdelen, enzovoort.

Tegenwoordig produceren de meeste bedrijven geïntegreerde hardware en software voor speciaal gebouwde projecten. Er zijn tegenwoordig veel 3D-printers op de markt die geschikt zijn voor absolute beginners. Je kunt binnen 30 minuten een 3D-printer installeren, een 3D-model gratis downloaden van Thingiverse en het bestand in slicing-software zoals ... Cura of Simplify 3d, dan kunt u beginnen met het printen van uw model.

Mythe 4: “Kunststof 3D-printmateriaal kan niet worden gebruikt in een productieomgeving

Veel 3D-printers gebruiken printkunststoffen die ongeschikt zijn voor een productieomgeving. Ze produceren niet alleen zwakkere onderdelen, maar de onderdelen zijn ook niet duurzaam genoeg of chemisch bestendig.

De afgelopen jaren hebben 3D-printers machines ontwikkeld die robuuste materialen kunnen printen. De toevoeging van composieten zoals koolstofvezel heeft klanten de mogelijkheid geboden om onderdelen te printen die net zo sterk zijn als 6061 aluminium.

Mythe 5: 3D-printer is duur

Ja, een paar jaar geleden waren 3D-printers nog erg duur. Je moest minstens een paar duizend dollar uitgeven om iets te kopen dat op zijn minst enigszins betrouwbaar printte.

Net als bij andere hightechproducten daalt de prijs altijd snel naarmate de technologie in de loop der tijd verbetert en de concurrentie met de dag toeneemt. Tegenwoordig kun je een betrouwbare 3D-printer voor minder dan € 300 kopen met basisfuncties voor een thuisgebruiker.

Voor meer informatie, bezoek Aniwaa.com om de meest populaire 3D-printer te krijgen beoordelingen van de markt.

Mythe 6: 3D-printen zal traditionele productie vervangen

Ik geef toe dat de 3D-printtechnologie veel beter is dan een paar jaar geleden, maar de productiekosten en de tijd die erin gestoken moet worden, liggen veel hoger dan bij traditionele productie.

Een 3D-printer heeft de voorkeur voor het maken van onderdelen op maat in kleine aantallen. Op die manier loopt een bedrijf het risico dat het niet veel geld, moeite en tijd hoeft te investeren in onderdelen in kleine aantallen die mogelijk geen omzet genereren.

3D-printen is niet goedkoop en snel genoeg om processen als spuitgieten of gieten te vervangen. Waarschijnlijk wordt het een aanvulling op de traditionele productiemethode, in plaats van een vervanging.

Mythe 7: 3D-printer kan volledig functionerende organen printen

Dat gebeurt alleen in de film. Het is mogelijk om vervangende organen te maken of het lichaam te helpen bij het herstellen van beschadigde organen. Sterker nog, 3D-printen wordt al een jaar op grote schaal gebruikt voor medische doeleinden.

Tot op de dag van vandaag is het echter nog steeds onmogelijk om echt menselijk weefsel te dupliceren of functionerende organen te creëren. Deze toepassingen vereisen veel complexere technologieën die nog ontwikkeld moeten worden.